داروهای ضد فشار خون

داروهای متنوعی وجود دارند که به کمک آن ها می توان میزان فشار خون را کم کرد و تحت کنترل درآورد. گروه کادر درمان پرستاری و متخصصین علوم پزشکی طب لاین می تواند شما را در مباحث پزشکی و داروشناسی راهنمایی کنند. در ادامه به مبحث نکاتی در مورد داروهای ضد فشار خون میپردازیم.فشارخون-هیپرتنشن-دیورتیک ها-بتابلاکرها-وازودیلاتورها-آنژیوتانسین-کلسیم بلاکرها

داروهای ضد فشار خون

دیورتیک ها یا ادرار آورها

بعضی از داروهای تجویزی که برای درمان فشار خون شایع هستند، شامل موارد زیر می شود:

داروهای ادرار آور : اولین داروهایی که اغلب برای کنترل فشار خون های شدید استفاده می شوند، داروهای ادرار آور هستند. هیدروکلروتیازید، تیازید، اینداپامید و کلرتالیدون از جمله این نوع داروهای ادرار آور محسوب می شوند. همان طور که از نام شان هم می توان حدس زد، این نوع داروها بر کلیه اثر می گذارند و میزان آب خروجی از بدن در ادرار را افزایش می دهند. در نتیجه، میزان قند بدن و فشار خون کاهش می یابد.

از دیگر ویژگی مصرف داروهای ادرار آور می توان کمک به داروهای اتساع عروق یا دیواره های شریان ها اشاره کرد. در نتیجه مصرف آن ها، خون راحت تر می تواند از داخل این شریان ها عبور کند که باعث می شود که فشار خون نیز کم شود.

بتابلاکرها یا مسدود کننده های گیرنده آدرنرژیک بتا

از جمله داروهای بتابلاکر می توان به آتنولول، متوپرول، پیندولول، کارودیلول و لابتالول اشاره کرد. نحوه فعالیت این نوع داروها به این صورت است که گیرنده های بتای قلب را  مسدود می کند و میزان فشاری که قلب خون را پمپاژ می کند، کاهش می دهد. از دیگر ویژگی داروهای بتابلاکر می توان به کم کردن تغییر پذیری ضربان قلب اشاره کرد.

مسدود کننده های کانال کلسیم

با کمک این داروها می توان میزان کلسیم در حال جریان در ماهیچه های رگ های خونی را کم کرد و از این رو به آرام کردن و اتساع آن ها کمک کرد. در نتیجه، میزان فشاری که قلب برای پمپ کردن خون باید وارد کند را کم می کند و در نهایت، فشار خون کاهش می یابد. از جمله داروهای مسدود کننده های کانال کلسیم می توان به آملودیپین، نیفدیپین، نیکاردیپین و وراپامیل اشاره کرد.

داروهای ضد فشار خون -فشارخون-هیپرتنشن-دیورتیک ها-بتابلاکرها-وازودیلاتورها-آنژیوتانسین-کلسیم بلاکرها

بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین

نحوه فعالیت بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین درفشارخون به این صورت است که از فعالیت آنژیوتانسین 2 جلوگیری می کند. آنژیوتانسین 2 به طور معمول باعث می شود که رگ های خونی باریک شوند. زمانی که جلوی فعالیت این آنژیم گرفته می شود، رگ های خونی گشاد شده و فشار خون کم می شود. آنالاپریل، کاپتوپریل و رامیپریل از جمله بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین به شمار می آیند.

مسدودکننده های گیرنده آنژیوتانسین

مصرف این داروها باعث می شود که آنزیم آنژیوتانسین 2 نتواند بر گیرنده خود اثر کند و در نتیجه تاثیری مشابه با بازدارنده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین بر جای می گذارد. از جمله این داروها می توان به لوزارتان، کاندسارتان و تلمیزارتان اشاره کرد.

سمپاتولیتیک های مرکزی

سمپاتولیتیک ها درواقع ترکیباتی هستند که بر روی سیستم عصبی مرکزی تاثیر می گذارد و باعث تحریک اتساع عروق می شوند و در نهایت، فشار خون کم می شود. از جمله داروهایی که در این دسته قرار می گیرند، می توان به کلونیدین و متیل دوپا اشاره کرد. خانم های بارداری که فشار خون بالا دارند، می توانند داروی متیل دوپا را مصرف کنند.

مسدودکننده های آلفا

مسدود کننده های آلفا به این صورت فعالیت می کنند که گیرنده های آدرنژیک آلفا را مسدود و در نتیجه فشار خون را کم می کنند. وظیفه گیرنده آدرنژیک آلفا، آرام کردن و اتساع رگ های خونی عنوان شده است.

وازودیلاتورها

داروهایی که در دسته وازودیلاتورها قرار می گیرند شامل هیدرالازین و ماینوکسیدیل می شوند. مصرف این داروها در فشارخون به آرام کردن ماهیچه های رگهای خونی، گشاد شدن رگ ها و در نتیجه به کاهش فشار خون کمک می کنند.