سرعت جریان دمی ( Flow Rate) عبارتست از مدت زمانی که حجم جاری ( TV) تعبیه شده برروی دستگاه وارد ریه بیمار میشود و بین 30-60 لیتر دردقیقه تنظیم میشود هرچه سرعت جریان دمی بیشتر باشد زمان دم کمتر ودیسترس تنفسی و کار تنفسی کمتر میشود. برای کوتاه کردن ویا طولانی کردن زمان دم میزان فلو را کم وزیاد میکنیم بطوریکه اگر فلو بیشتر شود زمان دم ( T ins) کوتاهتر میشود یادمان باشد.( پرستاری مراقبت های ویژه-تنظیم ونتیلاتور)
تنظیم ونتیلاتور و سرعت جریان دمی
زمان بازدم طولانی تراز دم است ( 2 ثانیه) ( یک ثانیه دم، دوثانیه بازدم) بازدم های طولانی تر از 2 ثانیه برای بیمارانی که احتباس هوا دارند (COPD) بسیار مفید است باعث خروج هرچه بیشتر هوای بدام افتاده براثر تنگی تراشه بدنبال ترشحات میشود. دربیمارانی که ریه سفت دارند (ARDS) ترجیحا زمان دم وبازدم برابر شود. دم عملی ست که با صرف انرژی همراه است پس دربیماران دچار نارسایی تنفسی این زمان را کوتاهتر کنیم بعلاوه اگر دم طولانی شود پرشدن بطن ها ودهلیزها درپایان دیاستول دچار اختلال میشود، خوب پر نمیشن، برون ده قلبی کاهش پیدا میکند واختلال هموداینامیک عارض میشود.(پرستاری مراقبت های ویژه-تنظیم ونتیلاتور)
حجم حیاتی ( TV)
حجم حیاتی ( TV) میزان هوایی ست که درطی دم ونتیلاتور وارد ریه بیمار میکند میزان نرمال آن 500 سی سی است شما درحد 8cc/kg دریک ریه سالم با کمپلیانس خوب درنظر بگیرید اگر ریه بیمارتان سفت بود حجم جاری را درحد 6cc/ kg درنظربگیرید تا آسیب وارد نشود (ARSD) دربیمارانی که دیسترس دارند تعداد تنفس ( Rate یا فرکونسی) را کمتر (6-8 بار دردقیقه) روی دستگاه ست کنید چون دم عملیست که منجربه گرفتن انرژی بیمار میشود. 20 دقیقه بعداز هرتغییر ABG بگیرید.
پیپ خودکار یا داخلی (Auto4 peep)
بدنبال تخلیه ناکافی بازدم بدنبال انسداد راه هوایی یا تاکی پنه بودن بیمار ایجاد میشود به خودی خود مفید است چون باعث بهبود اکسیژناسیون میشود اما به مرور زمان این میزان فشار زیاد شده و باعث پارگی کیسه های هوایی وبروز آمفیزم میشود لذا برای غلبه بر پیپ خودکار همیشه PEEP دستگاه را باکنترل هموداینامیک درحد 3-5 سانتی متر آب تنظیم کنید. اگر با بالابردن Fio2 دستگاه sao2 >90 درصد نمیشود بفکر پیپ باشید، پیپ را بیشتر کنید چون اگر Fio2 بیشتراز 60 درصد شود به مسمومیت با اکسیژن وبروز رخداد مرگبار ARDS نزدیک میشوید.