ساکشن راه هوایی یا ریه ، یک روش پزشکی برای خارج ساختن ترشحات اضافی از راه‌های هوایی بیماران به کار می‌رود.در این روش با استفاده از دستگاه‌هایی مخصوص، ترشحات اضافی از راه‌های هوایی بیمار حذف می‌شود تا تنفس راحتر انجام شود.
در چه مواردی ساکشن انجام می شود؟
- برای جلوگیری از عفونت‌های تنفسی: تجمع ترشحات در راه‌های هوایی می‌تواند باعث رشد باکتری‌ها و عفونت‌های تنفسی شود. ساکشن ریه با حذف این ترشحات خطر بروز پنومونی و دیگر عفونت‌های جدی را کاهش می دهد.
- تنفس راحت تر: در بیمارانی که به دلیل بیماری‌های تنفسی یا بعد از بیهوشی و جراحی قادر به خارج کردن خلط خود نیستند، ساکشن ریه راه‌های هوایی را باز و کمک به تنفس طبیعی می‌کند.
- کاهش خطر ریسک آسپیراسیون: آسپیراسیون ترشحات به داخل ریه‌ها می‌تواند سبب مشکلات اضافی شود. ساکشن کردن به موقع این ترشحات خطر آسپیراسیون و عوارض جانبی جدی آن را کاهش می‌دهد.
انواع ساکشن
1-ساکشن بینی
ساکشن بینی یکی از ساکشن هایی می باشد که با عبور دادن کاتتر از سوراخ بینی انجام می شود و دلیل استفاده از آن خارج کردن ترشحات از حفره بینی می باشد این نوع ساکشن جزو ساکشن های سطحی می باشد که برای از بین بردن ترشحاتی که سبب مسدود شدن مجرای بینی شده اند استفاده می شود.
۲– ساکشن دهان
ساکشن دهانی نوعی از ساکشن هایی می باشد که کاتتر ساخته شده ی آن از پلاستیکی با نوکی خمیده است و کاتتر آن نسبت به ساکشن های دیگر متفاوت است. برای استفاده از این ساکشن یانکاور را در دهان قرار می دهند تا ترشحات را از حفره دهان خارج کنند.
۳– ساکشن حلق
ساکشن حلقی ساکشنی می باشد که کاتتر را از دهان یا بینی فرد عبور می دهند تا بتوانند ترشحات و مایعات اضافی پشت گلو را خارج کنند
4– ساکشن داخل تراشه
ساکشن داخل تراشه یکی از ساکشن های تخصصی می باشد که فقط برای برخی از بیماران خاص مانند کسانی که در دستگاه تنفسی خود لوله تراشه دارند استقاده می شود. ساکشن داخل تراشه دارای یک کاتتر استریل می باشد که برای ساکشن کردن بیمار کاتتر را از طریق لوله داخل تراشه وارد مجرای تنفسی فرد می کنند و سپس لوله را به یک لوله مخصوص متصل می کنند تا بتوانند ترشحات، مخاط و مایعات را از بدن فرد ساکشن کنند.
چه موقع باید ساکشن کرد؟
- افزایش سرفه های بیمار
- مشکل بیمار در تنفس
- صدای تنفس بسیار سریع در بیمار
- شنیدن صدای غرغر هنگام نفس کشیدن بیمار
روش صحیح ساکشن کردن با دستگاه ساکشن ریه
- قبل از استفاده از دستگاه ساکشن ریه،با بیمار ارتباط برقرار کنید.
- روش کار را برای بیمار توضیح داده و هدف از انجام کار را بیان کنید (در صورت هوشیار بودن بیمار و به منظور کاهش اضطراب و جلب همکاری وی). نیازهای آموزشی بیمار را بررسی کنید و آموزش های لازم را به بیمار ارائه دهید.
- پرونده بیمار را از نظر دستورات پزشکی و شناسایی بیمار بررسی کنید (به منظور جلوگیری از هرگونه اضطراب).
- دست‌های تان را بشویید.
- در مددجویان هوشیار یا فردی که رفلکس گگ دارد پوزیشن نیمه نشسته و در بیمار نیمه هوشیار پوزیشن لترال (به پهلو) به بیمار بدهید (جهت کمک به تخلیه ی آسانترترشحات و پیشگیری از آسپیراسیون).
- ساکشن را روشن کنید و فشار ساکشن را تنظیم کنید (در نوزادان و بچه‌ها ۷۵-۵۰ میلی متر جیوه و در بزرگسالان ۱۲۰-۱۰۰ میلی متر جیوه).
- پک استریل و کاتترها را باز کنید.
- قبل از ساکشن مددجو را با اکسیژن ۱۰۰ درصد هیپراکسیژنه کنید (با آمبوبگ دستی یا دستگاه ونتیلاتور)، این عمل به بیمار کمک تا دچار هیپوکسی و آتلکتازی نشود.
- وسایل حفاظت فردی را استفاده نمایید.
- با کمک رابط تیوپ ساکشن را به کاتتر متصل نمایید و توجه شود که به هیچ عنوان کاتتر را آلوده نکنید.
- سرکاتتر را داخل سرم نرمال سالین قرار دهید و از کارکرد درست ساکشن اطمینان حاصل نمایید.
- کاتتر را از طریق سوراخ بینی- دهان یا راه هوایی مصنوعی در وضعیت دم و بدون فشار بر روی سر آزاد رابط وارد نمایید (در حالت دم به علت باز بودن اپی‌گلوت، کاتتر به راحتی وارد راه هوایی و تراشه می‌شود).
- تا حدی کاتتر را وارد کنید که با مقاومت روبرو نشوید، قبل از ساکشن کردن راه هوایی مصنوعی کاتتر را حدود ۱ سانتی متر بالا بکشید (به منظور جلوگیری از صدمه زدن به غشاء تنفسی).
- با انگشت شصت دست غیر غالب روی قسمت باز کانکتور را بپوشانید و با دست غالب کاتتر را کامل بچرخانید و خارج کنید، این عمل نباید بیش از ۱۰-۵ ثانیه طول بکشد زیرا ساکشن کردن به مدت طولانی‌تر باعث صدمه به غشاء موکوسی می‌شود و قرار دادن کاتتر در یک محل بدون چرخش به بافت آسیب می‌رساند همچنین محدود کردن زمان ساکشن به کمتر از ۱۰ ثانیه باعث پیشگیری از هیپوکسی می‌شود.
- مددجو را هایپراکسیژنه کنید.
- کاتتر را با استفاده از محلول نرمال سالین شستشو دهید تا ترشحات کاملا پاک و تمیز شود. چنانچه ترشحات چسبنده وجود دارد با یک گاز استریل قسمت بیرونی کاتتر را پاک کنید.
- برای پاک کردن ترشحات دهان بدون ایجاد فشار منفی کاتتر را از یک طرف دهان وارد کنید و سپس فشار منفی را جهت کشیدن ترشحات بکار گیرید، علت اینکه کاتتر را مستقیم وارد نمی‌کنیم تحریک رفلکس گگ می‌باشد.
- ساکشن دهان نیز ۱۵-۵ ثانیه صورت می‌گیرد، بطوریکه تمامی قسمت های دهان مثل اطراف لثه ها، زیر و روی زبان ساکشن می‌شود.
- در فاصله ی بین ساکشن ۲-۱ دقیقه فرصت دهید تا بیمار تنفس کند و او را تشویق به تنفس عمیق نمایید و در صورت پایین بودن هوشیاری بیمار به او اکسیژن ۱۰۰ درصد دهید.
- موارد ۱۶-۱۵ را برای پاک شدن ترشحات دهان و حلق تکرار کنید.
- کاتتر را شستشو دهید.
- دستکش ها را به طریق صحیح با قرار دادن کاتتر در داخل دستکش بیرون بیاورید (جهت جلوگیری از پخش آلودگی در محیط اطراف).
- دستگاه ساکشن را خاموش نمایید.
- به بیمار کمک کنید در وضعیت راحتی قرار گیرد و در صورت لزوم دهانشویه بگیرد و دهان و بینی را شستشو دهید تا راحتی او فراهم شود.
- دست ها را بشویید و ضد عفونی کنید.
انواع تجهیزات پزشکی و پرستاری و سالمندی با مناسب ترین قیمت موجود است.تماس بگیرید.
https://www.instagram.com/tebline24/
