تستهای انعقادی

تستهای انعقادی عبارتند از موارد زیر:

بررسی روند انعقاد: تست های روتینPLT count, PT, PTT,BT .

به پلاکت زیر صد هزار ترومبوسیتوپنی گفته می شود و کمتر از ده هزار باعث خون ریزی خودبخود می گردد .

تست BT: که در کمبود کمی و کیفی پلاکت و یا نقص فون ویلبراند و یا برنارد سولیر افزایش دارد .

PT:  مسیر خارجی رو بررسی میکند

:PTT مسیر داخلی انعقاد رو بررسی میکند .

اگر طولانی باشد: کمبود فاکتور 7 .

اگر PTT فقط طولانی باشد: کمبود 12 و 11و 9 .

.

اگر هردو باهم طولانی باشند: کمبود 10 و ترومبین و فیبرینوژن .

کمبود فاکتور 13 یا این تست ها مشخص نمیشود. ولی بیمار علیرغم نرمال بون این دوتا مشکل خون ریزی تاخیری از زخم دارد،،،، تست تشخیصی ان ازمایش حلالیت در اوره 5 مولاراست.

کمبود فاکتور 12 اگرچه باعث طولانی شدن PTT میشود ولی بیمار نه تنها خون ریزی ندارد بلکه مشکل ریسک ترومبوز هم دارد .

تست PT و ضریب INR برای تنظیم دوز وارفارین بکار می رود .

تست PTT برای بررسی عملکرد درمان با هپارین .

تفسیر تمامی این تست های باید همراه با بالین انجام بشه

▪کسانی که هپارین مصرف میکنند باید از نظر ptt کنترل شوند

▪کسانی که وارفارین مصرف میکنند باید از نظر Pt و INR کنترل شوند.

منیع: بر گرفته ازراهنمای جامع تفسیر تست‌های آزمایشگاهی نویسنده: حمیده سعادتی