مری سیاه یک یافته آندوسکوپیک است که با نکروزیس حاد مری (AEN) ارتباط دارد و اولین بار وجودش توسط گلدنبرگ ات آل در سال 1990 بیان شد. از آن زمان تا کنون، AEN همچنان یک بیماری کم تشخیص داده شده با شیوع تخمین زده شده ای تا %0.28 باقی می ماند. رایج ترین نشانة آن، خونریزی مری بخش بالایی معدی و مری (UGIB) می باشد که در آن، آندوسکوپی به طور معمول نشانگر عادی بودن محل اتصال مری و معده، همراه با یک تغییر غیرمنتظره موکوزی سیاه و نکروتیک می باشد. درمورد این عارضه و درمان کتواسیدوز دیابتی در ادامه مقاله سایت جامع و پویای اطلاعات پزشکی طب لاین بخوانید.
رفع مری سیاه با درمان کتواسیدوز دیابتی
خانمی 55 ساله که دیابت شیرین (هموگلوبین A1C، %15.6) نه چندان کنترل شده ای داشت، با مشکل کتواسیدوز دیابتی (DKA) استفراغ قهوه ای رنگ مراجعه کرد. درمان DKA با تزریق انسولین و مایعات داخل وریدی علاوه بر درمان به وسیله دوز بالای مهارکننده پمپ پروتئینی (PPI) برای خون ریزی فرضی قسمت بالایی معدی و روده ای انجام گرفت.
یک روز بعد از پذیرش، یک آندوسکوپی معدی روده ای نشان دهنده تغییرات مخاط مری به صورت سیاه و به ظاهر نکروتیک و تقریباً محیطی که از اواسط مری تا محل اتصال مری و معده (تصویر A)، جایی که یک تغییر غیرمنتظره به موکوز طبیعی مشاهده شد (تصویر B) بود. بعد از آندوسکوپی، مدیریت پشتیبان همراه با ادامة درمان قند خون بالا، احیای مایعات و ادامة روند دوز بالای PPI توصیه شد.
آندوسکوپی معدی روده ای که 6 روز بعد (بعد از حذف DKA) تکرار شد، حاکی از التیام یافتن سلول های موکوزالِ به ظاهر نکروتیک بود (تصویر C). در ادامه مقاله بحث درباره آندوسکوپی رفع مری سیاه طب لاین درباره “آندوسکوپی رفع مری سیاه با درمان کتواسیدوز دیابتی بیشتر توضیح خواهیم داد.
بحث درباره آندوسکوپی رفع مری سیاه و خونریزی مری
این یافته آندوسکوپیک در یک سوم انتهایی مری وجود دارد و گسترش و پراکندگی بی نظم آن نزدیک به آن محل مشاهده می شود. علت دقیق آن همچنان نامعلوم است اما حدس زده می شود که با فاکتورهای متعدد کم خونی موضعی و آسیب دیدگی سدهای دفاعی لایة مخاطی که در این مکانیزم نقش اساسی دارد در ارتباط باشد.
بر اساس آمار به دست آمده، گمان می شود مردان در دهة ششم زندگی خود، در معرض بیشترین خطر و مجموعه ای از بیماری ها نظیر عیوب عروقی، فشار خون بالا، نارسایی کلیوی، غدد بدخیم، افراط در نوشیدن الکل، سوءتغذیه، انسداد مجرای خروج معده، و در این پروندة بخصوص، دیابت شیرین قرار دارند.
AEN به تنهایی دارندة آمار 6 درصدی مرگ و میر می باشد که بیشتر در نتیجة سوراخ شدن حاد مری است، اما برای آن آمار مرگ و میر نزدیک به %32 هم گزارش شده است که بیشتر به دلیل همراهی با شرایط دیگر است. رایج ترین اثر طولانی مدت آن ایجاد تنگی است که ممکن است بعد از دو هفته از تشخیص، در %10 تا %25 موارد رخ دهد. چگونگی و کیفیت درمانی استاندارد شده نیست ولی اغلب تحقیقات، مدیریت محافظه کارانه همراه با درمان اصولی وضعیت، تجدید و احیای جریان خون، کنترل قند خون، PPI داخل وریدی یا درمان به وسیلة آنتی هیستامین و در بیماران دچار سوءتغذیه، تزریق مواد غذایی در یک دوره کوتاه از ماه را پیشنهاد می کنند.
AEN و رفع مری سیاه
AEN قبلاً در زمینة DKA گزارش شده است. اگر چه هنوز نمی دانیم که آیا خود کتواسیدوز زمینه ساز نکروز هست یا نه، از دست دادن مایعات در اثر قند بالای خون و گرفتگی معده در اثر DKA که به بازگشت محتویات معده و مری می انجامد عوامل تأثیر گذار مهمی هستند. برطرف کردن بیماری با مدیریت پشتیبان که در این گزارش بررسی شده بود با متون علمی موجود تداوم دارد.
نتیجه نهایی درباره آندوسکوپی رفع مری سیاه با درمان کتواسیدوز دیابتی
شایان ذکر است که نزدیک به %9 از بیماران مبتلا به DKA شواهدی از وجود UGIB نیز از خود نشان می دهند، اما کمتر از یک سوم آن ها دستخوش آندوسکوپی می شوند تا بتوانند علت اساسی آن را تعیین کنند. در این متن، ابلاغ AEN بعنوان دلیلی بر وجود UGIB مهم است که اطمینان حاصل شود بیماران مبتلا تحت درمان مناسب قرار می گیرند و سنجش و ارزیابی های بعدی نیز صورت گیرد تا از عواقب آن نظیر خونریزی مری پیشگیری شود.
AGA Institute. June 2018 Volume 16, Issue 6, Pages e68–e6
