عفونت اریتروویروس در تیروئیدیت بسیار دیده شده است . این همراهی تیروئیدیت و عفونت اریتروویروس B19 تیم اطلاع رسانی اطلاعات پزشکی طب لاین را بر آن داشت که درباره رابطه تیروئیدیت حاد در ارتباط با عفونت اریتروویروس B19 توضیحاتی را به علاقه مندان به این زمینه و یا مبتلایان به این عارضه ارائه دهد. پیش از هر چیز به توضیح مختصری درباره تیروئیدیت و عفونت اریتروویروس میپردازیم. سپس در ادامه مقاله سایت اطلاعات پزشکی طب لاین به بحث درباره نحوه تاثیر تیروئیدیت حاد بر ابتلا به عفونت اریتروویروس B19 ( ایمونوگلوبولین) خواهیم پردخت.
درباره عفونت اریتروویروس در تیروئیدیت
تیروئیدیت تحت حاد (که به آن تیروئیدیت De Quervain نیز گفته می شود) یک اختلال التهابی خود محدود و گذرا از غده تیروئید است. اگرچه تصور می شود این بیماری یک سندروم مرتبط با ویروس است، اما علت آن بندرت مشخص می شود. علیرغم وجود اریترویید قوی مناطق گرمسیری، عفونت اریتروویروس (B19) (EBV19)، با اختلالات تیروئید نیز همراه است. در اینجا ما یک مورد نادر از تیروئیدیت تحت حاد مرتبط با EVB19 را شرح می دهیم. اگر به خواندن اطلاعات پزشکی به روز و معتبر علاقه مندید با مقالات پزشکی سایت طب لاین همراه باشید.
انسان پدیده ای غریب است! به فتح هیمالیا می رود ، به کشف اقیانوس آرام دست می یابد ، به ماه و مریخ سفر میکند ، تنها یک سرزمین است که هرگز تلاش نمی کند آن را کشف کند و آن دنیای درونی وجود خود است. با اطلاعات پزشکی طب لاین همراه باشید.
مورد نادر مبتلا به عفونت اریتروویروس در تیروئیدیت
یک آقای 44 ساله قفقازی با سابقه پزشکی 3 هفته تب (38.5 درجه سانتیگراد)، گلو درد، میالژی و ناتوانی به بخش داخلی پزشکی ما ارجاع داده شد. در معاینه بالینی، فارنژیت اریتماتوز، حساسیت به لمس تیروئید (از نظر اندازه طبیعی و ساختار غیر ندولار) و لمس دردناک مفاصل پروگزیمال داشت.
یافته های آزمایشگاهی تعداد کامل سلولهای خون (CBC) طبیعی، سندرم التهابی در حد متوسط (CRP 54 میلی گرم در لیتر، فیبرینوژن 6.2 گرم در لیتر)، عملکرد کلیوی و کبد طبیعی، T3 آزاد 8 پیکومول در لیتر ( (3.1-6.8، T4 آزاد 26 پیکومول در لیتر (12-22)، هورمون تحریک کننده تیروئید غیر قابل کشف (TSH) کمتر از 0.05 میلی یونیت در لیتر (0.27-4.2) و سطح بالای تیروگلوبولین سرم 497 نانوگرم در میلی لیتر (2-70) بود.
نمونه های میکروبیولوژیکی (خون، کشت ادرار و گلوگاه) منفی بودند. سرولوژی EVB19 (ایمونوگلوبولین M و G) و واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) مثبت بودند.
نتیجه آزمایش مودر مبتلا به EVB19
هیچ گونه بلاک گیرنده TSH، آنتی بادی ضد تیروگلوبولین و ضد تیروپراکسیداز تشخیص داده نشد. در سونوگرافی تیروئید مناطق هیپواکوئید دو طرفه و کاهش نسبی انتشار عروق در غده بدون هیچ ندول را نشان داد. عکسبرداری ید -123 هیچ گونه تجمعی از رادیو تریسر را تشخیص نداد (شکل). هیچ درمان خاصی شروع نشده است زیرا علائم خفیف بوده و به طور خود به خود بهبود یافته است.
در سینتی گرافی ید 123، عدم جذب ید رادیواکتیو و دید ضعیف تیروئید نشان دهنده تیروئیدیت تحت حاد بود.
حساسیت به تیروئید همراه با پرکاری تیروئید، سطح بالای تیروگلوبولین سرم و عدم وجود ید رادیواکتیو در سینتی گرافی نشان دهنده تیروئیدیت تحت حاد بود. عفونت های ویروسی اغلب به عنوان یک عامل مهم محیطی درگیر در تیروئیدیت تحت حاد ذکر شده است. زیرا با وجود این ویروس عفونت های دستگاه تنفسی فوقانی و خوشه های این بیماری در حین شیوع عفونت های ویروسی گزارش شده است. با تیم اطلاعات پزشکی طب لاین همراه باشید تا درباره عامل این عفونت های ویروسی در تیروئیدیت حاد بسشتر بخوانید.
عامل عفونت های ویروسی در تیروئیدیت حاد
اگرچه موارد متعددی در ارتباط با ویروس Coxsackie، ویروس Epstein-Barr، اوریون، سرخک، آدنو ویروس و عفونت آنفلوانزا گزارش شده است، اما عامل ایجاد کننده بیماری به ندرت مستند شده است، و عمدتاً براساس سرولوژی است، که افتراق بین عفونت حال و عفونت اخیر دشوارمی شود. در این حالت، عفونت فعال با EVB19 تأیید شد زیرا ژنوم ویروسی در PCR تشخیص داده شد. فقط 1 مورد در طول عفونت EVB19 قبلاً گزارش شده بود. با این حال، توضیحی قطعی ارائه شد.
اگرچه تصور می شود که آسیب تیروئید نتیجه تشخیص سلول سیتوزولی سلول تعامل آنتی ژن های ویروسی و سلولی است، اما مکانیسم های بیماری زا بطور ناقص مشخص می شوند. Erythrovirus B19 یکی از کوچکترین ویروس های اسید دیوکسی ریبونوکلئیک غیر پاکتی (non-enveloped)است که قبلاً با اختلالات خود ایمنی تیروئید مانند تیروئیدیت هاشیموتو یا بیماری گریوز همراه بود.
جالب اینجاست که EVB19 به روشهای مختلفی نشان داده میشود، یا مستقیماً با نشان دادن اسید دیوکسی ریبونوکلئیک ویروسی یا اسید ریبونوکلئیک به روش PCR بر روی سلولهای تیرویید و لنفوسیتهای داخل تیروئیدی در کلیه بیماریهای تیروئیدی، یا به طور غیر مستقیم با نشان دادن پروتئین کپسید ویروسی یا غیر ساختاری (اساساً VP1 ، VP2 ، NS1) با استفاده از ایمونوشیمی نشاندهنده تیرویید تروپیسم میباشد. اما درمان اینگونه عفونت های ویروسی که در نتیجه تیروئیدیت حاد به وجود آمده اند چیست؟
درمان عفونت اریتروویروس در تیروئیدیت
همانند 90٪ از بیماران تیروئیدیت تحت حاد، بیمار بهبودی کامل و خودبخودی داشت. در بعضی از بیماران که درد دارند می توان از عوامل ضد التهابی غیر استروئیدی یا پردنیزون استفاده کرد. اکنون می توانیم به یک ارتباط بیماری زایی بین EVB19 و آسیب تیروئید شک کنیم. پزشکان باید از غربالگری بیماران تیروئیدیت تحت حاد برای عفونت EVB19 آگاه باشند. تیم فراهم آورنده این اطلاعات پزشکی در سایت طب لاین در تلاشند تا معتبر ترین و بروز ترین آزمایش ها و نتایج موجود در جامعه پزشکی را در اختیار شما عزیزان قرار دهند.
j.amjmed. VOLUME 133, ISSUE 6, E296-E297, JUNE 01, 2020
