آترزی مری در هفته ۴-۵ ام بارداری شکل می گیرد در هفته چهارم دستگاه گوارش یک لوله است که از دهان تا مقعد کشیده شده است و بعد یک سپتوم تشکیل میشود و مری و تراشه را از هم جدا می کند.( سونوگرافی در بارداری ) اگر در این هنگام عامل تراتوژنی اثر بگذارد در تکامل مری و تراشه مشکل ایجاد میشود که به این ناهنجاری آترزی مری گفته می شود. در ادامه به مبحث نکاتی در مورد آترزی مری در نوزادان و ناهنجاری گوارشی در نوزادان و تشخیص آترزی مری میپردازیم.
انواع آترزی مری در نوزادان
آترزی مری انواع گوناگونی دارد ولی شایع ترین حالت آن فرم C است که به آن میپردازیم. در فرم C آترزی مری ؛ بخش فوقانی مری به صورت کیسه ی کور بوده و قسمت تحتانی آن توسط یک فیستول کوچک به نای یا برونش اولیه متصل شده و یا در نزدیکی محل انشعاب تراشه قرار دارد.
تشخیص آترزی مری
پلی هیدروآمینوس در دوران بارداری ملاک مثبتی از نظر وجود آترزی مری در نوزاد متولد نشده است زیرا در هنگام وجود آترزی مری مایع آمنیوتیکی که بطور طبیعی توسط نوزاد بلعیده می شود به دستگاه گوارش نمی رسد تا جذب شده و سپس به وسیله کلیه ها دفع شود. در نتیجه تجمع غیرطبیعی مایع آمنیوتیک یا پلی هیدروآمینوس ایجاد خواهد شد. پس اگر حجم مایع آمنیوتیک بالا باشد باید سونوگرافی انجام شود در سونوگرافی بعد از هفته ی ۱۰ ام آترزی مری مشخص خواهد شد. اگر بچه ای به دنیا آمد و به محض دنیا آمدن دور دهانش کف آلود بود باید به آترزی مری شک کرد.
روش تشخیص
در این هنگام یک سوند خط دار از دهان یا بینی نوزاد عبور می دهند و بعد از آن عکس میگیرند اگر فرد آترزی مری داشته باشد و کیسه کور وجود داشته باشد سوند درآنجا جمع خواهد شد و یا اگر تنگی وجود داشته باشد سوند عبور نخواهد کرد پس این راه به تشخیص آترزی مری کمک میکند ولی نمیتواند نشانگر نوع آترزی باشد. برای تشخیص قطعی آترزی مری باید برونکوسکوپی انجام داد.
آترزی مری در نوزادان -ناهنجاری گوارشی نوزادان-تشخیص آترزی مری-سونوگرافی در بارداری
