تهویه حمایتی فشاری چه زمانی بکار می رود؟
دربیمارانی که تحت تهویه مکانیکی هستند واز نظر همودینامیکی پایدار بوده و دارای تنفس خودبه خودی هستند بکار برده میشود.
به تنهایی یا همراه با سایر مدها مثل SIMV یا CPAP برای غلبه بر مقاومت لوله های تنفسی مثل لوله تراشه و لوله های خرطومی ونتیلاتور وکاهش کار تنفسی بیمار ( WOB)بکار برده میشود.
همیشه PS را روی دستگاه ابتدا برروی 5CmH2o تنظیم کنید تا بیمار نیاز به تلاش اضافی برای دریافت حجم تنظیم شده برروی ونتیلاتور را نداشته باشد قابل افزایش تا 20cmH2o هست بطوریکه Spo2 بیمار به بیشتر از 90 درصد برسد.
در پروسه جدا سازی بیمار از دستگاه مد خوبی است به شرطی که:
- بیمار ازنظر همودینامیکی پایدار باشد
- تنفس خودبه خودی داشته باشد
- ریه بیمار پاک باشد
- عملکرد دیافراگم و عضلات تنفسی مناسب باشد ( سرتخت 45 درجه بالا میاریم)
- بیمار درد نداشته باشد چون باعث آلکالوز متابولیک میشود
دربیماران ARDS از فشار حمایتی بالا تا 30CMh2o استفاده میکنیم بدلیل اینکه ریه پذیرنده خوبی ندارند.
نکته_مهم اینه که مجموع فشارهای تنظیمی رو ونتیلاتور حداکثر کمتر از 40cmH2o باشد.
PS + PEEP < 40cmH2o
درهنگام استفاده از این مد به تنهایی بیمار نباید Sedation دریافت کند باید کاملا هوشیار باشد ، درد نداشته باشد اما بعضی از منابع دریافت مسکن بصورت low Dose برای کنترل درد احتمالی بیمار را بلامانع میدانند.
icubook-MVcriticalazizi2
